پخش کننده‌ای که به خود جایزه میدهد!
چندیست برحسب حوزه کاری، و رصد مداوم دیگر پخش کنندگان (!)، حضورهای متوالی و پُر از افتخار و کسب جوایز یکی از آنها، تعجب ما را برانگیخت که چگونه است از یک پخش کننده، چندین فیلم همزمان در یک فستیوال جایزه می‌گیرد. البته حضور چندین فیلم از یک پخش کننده در یک فستیوال، به هیچ عنوان چیز عجیبی نیست، اما وقتی این امر تکرار و به کسب جوایز بیش شمار ختم شود و از طرفی فستیوال سال اولی و ماهانه و یا آنلاین باشد، دیگر به «چیزی عجیب» تبدیل می شود.
از آنجاییکه در این بیش از یک دهه، هیچوقت بدون سند و مدرک کسی (حقیقی یا حقوقی) را متهم نکرده‌ایم، قضاوت عجولانه ای نداشته و صرفا مشاهده‌گر آن پخش کننده (!) بوده ایم.
اما (ماه)ی که پشت هیچ چیز نمی‌ماند، طبل رسوایی آن #بازیگر_تازه_پخش_کننده_شده را به صدا درآورد.
پخش کننده، خود برگزار کننده جشنواره (یا جشنواره‌هایی) بین المللی است که به فیلم های نگون بخت خود، جایزه و حضور اِعطا می‌کند! بماند که اکثر فیلم‌های تحت پخش کنندگی این پخش کننده (!) «رکورد-دار فستیوال‌هایی گرید D» ایست که «درگاه فیلم ایران» طبق قرارداد، هیچوقت پخش و ارسال آن فستیوال‌ها را انجام نداده است.
چون همیشه انگشت اصلی اتهام را متوجه «فیلمساز» میدانیم، فیلمساز باید از خود بپرسد که فلان بازیگر معروف (در گذشته) و در حال حاضر شکست خورده و دور مانده از دایره، که هیچ قرابتی با مدیوم کوتاه و پخش فیلم های کوتاه و بلند نداشته و صرفا «آمریکا رفتن و واکسن زدن و مانیفست خواندن مضحک» پیشه کرده، چرا باید زمام دار پخش فیلم «منِ فیلمساز» باشد؟ آیا صرفا نامدار بودن پخش کننده، آن هم در زمان گذشته و تنها در ایران، تضمینی بر موفقیت بین المللی فیلم «منِ فیلمساز» خواهد شد؟!
البته این «بازیگرِ پخش کنندهِ خود جایزه دهنده» تنها کیس مورد بررسی ما نبوده و نیست! تدوینگر معروف سینمای ما نیز وارد این حوزه شده و در حال اغفال فیلمسازان است.
میدانیم که این حرفا راه به جایی نمیبرد، اما بماند به تاریخ!