به گزارش «درگاه فیلم ایران» امیر غلامی (فیلمساز) یادداشتی انتقادی در مورد شوراهای غیرتخصصی تولید در انجمن سینمای جوانان منتشر کرد.
«بعد از مشخص و رسانه ای شدن بخش عمده ای از اعضاء شورای تخصصی فیلم کوتاه استانها توسط انجمن سینمای جوانان ایران، می بایست به مواردی که ناکارا بودن این شورا را پیشاپیش نوید میدهد اشاره کرد. در همان آغاز بحثی پیرامون مافیایی بودن و یا گروه بندی سینمای کوتاه ایران مطرح است، که البته همیشه توسط دوستان آکادمی فیلم کوتاه وانجمن سینمای جوانان ایران رد شده است. اما مدارکی موجود است که اجازه منکر شدن این قضیه را به دوستان آکادمی یا انجمن سینما حوانان نمی دهد. این باند در یک دهه اخیر سینمای کوتاه ایران را قبضه کرده اند.
یکی از فعالیتهای این باند در چندین سال اخیر رزومه سازی برای همدیگر بوده است، با رجوع به جشنواره ها، داوران، تیم نقد و غیره این حقیقت افشار می شود که تمام تلاش این باند بازی ها حمایت همدیگر و نابود کردن سینمای کوتاه ایران است. حال در میان دوستانی که به عنوان اعضاء شورای تخصصی فیلم کوتاه استانها معرفی شده اند، کسانی یافت می شوند که فاقد رزومه سینمای و البته علمی هستند، ولی به دلیل حضور در دایره رفاقت در همه جایگاهی سینمای اعم از داوری، نقد، تدریس و ... دیده می شود. با اینکه من بر این باورم که این نقد نیز به درد نقدهای قبلیمان مبتلا می شود و هیچ تاثیری نخواهد داشت اما باید حقایقی را برای دوستان روشن کنیم، حقایقی که البته در نقدی پیرامون آقای کارگر نیز مطرح کردیم، اما باند سینمای کوتاه با تمام وجود در تلاش کرد و نقد ما را به نفع رفاقت و باندشان نادیده گرفت و تلاش کرد و بودجه داد تا این دوستمان سرپا باشد، در نهایت حذف این افراد نه توسط نقد منتقدین، بلکه باند تصمیم خود باند بود که این فرد را حذف کند تا ترکشش آنها را نگیرد. در طرف دیگر انتخاب این شورا بر اساس علم سینمای نیست، چرا که هرگز تلاش نشده است خارج از باند سواد سینمای آنها مورد ارزیابی قرار گیرد و ...
اما آنچه مهمتر از همه است و گویا کارشناسان انجمن سینمای جوان توجهی به آن نکرده اند و یا از آن بی اطلاعا عدم شناخت سینمای مناطق مختلف است. یعنی اینکه سینمای جنوب با کردستان و کردستان با آذربایجان و ... متفاوت است، به دلیل تفاوت در روایتگر، اسطوره ها و ناخوادگاه جمعی هر منطقه، شکل سینمای آن تفاوتهای بارز با دیگر مناطق دارد. اگر در انتخاب این شوراها به این موارد توجهی نشده است، بزرگترین خیانت به سینمای ایران خواهد بود، که البته مطمئنا توجهی هم نشده است. یعنی با این برنامه ریزی غیر کارشناسانه در سالهای آینده، نه شاهد امیر نادری خواهیم بود، نه ناصر تقوایی نه بهمن قبادی و ... در واقع نوعی آسیمله کردن سینمای ایران با انتخاب این شوراها در راه است. انتخاب یک نفر تهرانی برای حنوب و یا جنوبی برای لرستان و آذربایجان برای کردستان بزرگترین خیانت به سینمای بومی ایران است.
انجمن سینمای جوانان ایران در یک دهه اخیر مکررا برای انتخاب شورای استانها مورد نقد بوده است چرا که همیشه اعضاء این شورا را مافیایی سینمای ایران تشکیل داده، و همیشه محکوم به شکست بوده اند. حال شورای سیاستگذاری انجمن برای حل این قضیه مجددا تصمیم غیر کارشناسانه گرفته است، چرا که برای جلوگیری از نقد درون استانی علیه صورتکهای تکراری، آنها را در ایران پخش کرده اند تا منتقدانی که درمیان فیلمسازان و فعالان سینمای استانها همیشه وجود داشته است را به سکوت دعوت کند. اگر در سالهای قبل ناکارآمد بودند در فرقی نمی کند به چه استانی بروند باز هم ناکارآمد خواهند بود.
برای شناخت کسانی که میتوانند با سواد سینمای و رزومه واقعی به سینمای استانها کمک کنند باید به خود فیلمسازان درون استان رجوع کرد. چرا یک کار اشتباه را باید هزار بار تکرار کرد؟ ما در چند سال گذشته به این باور رسیده ایم که انتصابها هرگز خروجی نداشته و در آینده نیز نخواهد داشت. لذا برای یک بار هم که شده از کارشناسی غلط و دورهمی های دوستانه تان دست بردارید و به مافیاها و دوستانتان مرخصی بدهید و انتخاب شوراها را در انتخاباتی به خود فیلمسازان درون استان واگذار کنید و اجازه دهید که خود فیلمسازان تصمیم بگیرند نه شما بلکه برای همه ...»
در واکنش به معرفی اعضای شوراهای تولید نیز فیلمسازان کوتاه بیانیه ای را منتشر کرده اند که به شرح ذیل است:
جناب آقای سید صادق موسوی
مدیر عامل محترم انجمن سینمای جوانان ایران
با سلام
انجمن سینمای جوانان ایران برای ما فیلمسازان عرصه فیلم کوتاه ، خانه و کاشانه بوده و خواهد بود. هرچند انجمن سینمای جوانان تا به امروز هیچگونه تلاشی برای نگهداری و شناسایی اعضا ادوار گذشته خود انجام نداده است و به طور عرفی و کلامی تحصیل کردگان این مدرسه سینمایی خود را اعضای آن انجمن خطاب کرده اند و با وجود تلاشها و یادآوری های مکرر به ضرورت راه اندازی ساز و کاری برای صدور عضویت در انجمن تا به اکنون این مهم تحقق پیدا نکرده است.
از دیگر مشکلات فیلمسازان انجمن سینما جوان نبود سازکار واضح و تدوین شده ای برای ایجاد شوراهای آموزش و تولید در دفاتر بوده است که در روزهای گذشته با اعلام خبر تشکیل شوراهای تخصصی شور و اشتیاق در بین فیلمسازان رونق گرفت . اما با انتشار ناگهانی اسامی اعضا شوراها آنهم بدون مشورت با قاطبه فیلمسازان این عرصه و بدون اعلام سازکار و نحوه ی انتخاب این شوراها ، دامنه و اساس کاری آنها و بازه زمانی و چرخشی برای عزل و نصب اعضا ، شور و اشتیاق قسمت زیادی از فعالین این عرصه نسبت به این اتفاق جای خود را به شک ها و تردید ها داد.
اما چند دلیل برای این تردید ها
1.عرف و قوانین رایج در زمینه شوراها بر اصل وجود پروسه کاندید و انتخاب شدن استوار است نه انتصاب .
2.دلائل و نحوه انتخاب اعضای این شورا ها چگونه و بر مبنای چه معیار و یا اصولی بوده است؟
3.دامنه قدرت تصمیم گیری و اجرایی این شوراها چگونه خواهد بود ؟
4.بازه زمانی عزل و نصب این شوراها نا واضح است .
5.انتخاب اعضای شورا در جغرافیای غیر محل سکونت بر چه اساس و ایده ای استوار است ؟
6.خواسته ها و نیازهای هر کدام از دفاتر بر چه مبنایی سنجش شده است ؟
7.غالبا اعضای این شوراها سالهای زیادی در سیاستگذاری ها و تولیدات دفاتر انجمن حضور داشته اند و بعضا لابیگری ها و دسته بندهای این افراد مانع از ورود دیگر فیلمسازان با تفکرات متفاوت و متنوع گشته است .
و دلائل بیشتری که امید است با حسن نظر جنابعالی و کادر خدوم انجمن با حضور جمعی از فیلمسازان و یا نمایندگان امضا کنندگان این سطور مورد بررسی و مطالعه بیشتر قرار گیرد.
لذا امضا کنندگان این بیانیه از آن مدیریت محترم تقاضامند است نسبت به ابلاغ و شروع به کار این شوراها تعجیل نگردد و تصمیمات اتخاذی در جهت برآورده کردن نیازهای قانونی و مشروع قاطبه هنرمندان عرصه فیلم کوتاه کشور باشد . چرا که بر این باوریم هر انجمنی و حیات ارزشمندش در گروه رضایت اعضای انجمن خواهد بود و ایجاد فاصله مابین مدیران و عوامل اجرایی انجمن با اعضا انجمن و خواسته های بجا و بر حق آنها راه برای منتقدان انجمن و اعمال فشار برای انحلال انجمن هموار خواهد نمود .