به گزارش «درگاه فیلم ایران» و به نقل از«پایگاه خبری فیلم کوتاه» الهام معروفی فیلمساز مستند سینمای ایران گفت: در این چند سال از خانمهای مستندساز هیچ حمایتی نشده است و برخی نهادها رسما میگویند به ما اعلام شده با آقایان قرارداد ببندیم.
الهام معروفی کارگردان مستند 330 سیسی خاطره همچنین افزود: این مستند بیشتر فضایی نوستالژیک دارد و به یکسری خاطرات میپردازد که متعلق به ایرانیهاست. این فیلم با روایت تاریخ نوشابه در ایران که بین ما ایرانیها نوستالژیک است به یکسری اتفاقات تاریخی سیاسی و اجتماعی میپردازد که آنها نیز بین ما خاطرهانگیز است. مسائلی که شاید در حال حاضر هیچ کدام وجود ندارند. این فیلم پیوند عشق، نوشابه و پیکان در شهر آبادان است و به تداخل اینها با جنگ میپردازد، مواردی که از نگاه من هر کدامشان نوستالژی هستند.
این مستندساز با بیان اینکه بخش زیادی از این مستند آرشیوی است گفت: آرشیو عکس و فیلم جایگاه عمدهای در این مستند دارد و پیدا کردن این آرشیو خیلی زمانبر بود. تصویربرداری کار سال 95 شروع شد ولی قبل از آن پیدا کردن آرشیو و تحقیق و پژوهشام را شروع کرده بودم. حتی قبل از نوشتن فیلمنامه بخشی از آرشیوها را پیدا کرده بودم و طرح کلیام را بر اساس همان آرشیوها نوشته بودم. ولی زمانی که به یکسری جاها مراجعه کردم متوجه شدم آرشیوهای دیگری هم وجود دارد اما آنها را در اختیار من قرار نمیدادند. بخشی از آن را میگفتند اسناد ملی است که واقعا نمیتوانستم این مسئله را درک کنم. 6 ماه تمام که میگفتند اساسا چنین عکسهایی وجود ندارد، بعد که پیگیری من را دیدند اعتماد کردند 7 عکسی را که در فیلم هم میبینید در اختیار من قرار دادند.
او ادامه داد: تقریبا میتوانم بگویم مرحله تحقیق و پژوهش برای این مستند دو سال طول کشید و تا روزهای آخر تدوین هم من به دنبال این بودم که اگر متریالی هست آن را پیدا و در فیلم استفاده کنم.
این مستندساز با بیان اینکه جشنواره «سینما حقیقت» از یک دورهای رویکردش متفاوت شده است گفت: من تقریبا از سال 88 تا الان با اینکه فیلم نداشتم اما مدام در جشنواره حضور داشتم و فیلمها را میدیدم. یک زمانی جشنواره فیلمهای مستند تقسیمبندی داشت و بخش سیاسی، فیلمهای اجتماعی، تاریخی و مردمشناسی و ... از هم جدا بودند و این به نظرم اتفاق خوب و مثبتی بود.
او اضافه کرد: به نظرم مثلا فیلمی که علمی و مقاله محور است نمیتواند در کنار یک فیلمی که اجتماعی است و به یک موضوع ملتهب میپردازد قرار بگیرد و داوری شود. بعد از چند سال بخشهای جشنواره به سه بخش کوتاه، بلند و نیمه بلند تجمیع شدند و جایزهها نیز به همین سه بخش محدود شدند. این مسئله به نظرمن اتفاق خیلی خوبی نبود و باعث شد خیلی از فیلمها حذف شوند و برخی آثار دیگر نتوانند به جشنواره راه پیدا کنند. این در حالی است که ما فقط یک جشنواره فیلم مستند حرفهای در ایران داریم، در مقابل تولیدات زیادی هم در زمینه مستند داریم که برای ارائه این مستندها واقعا جای دیگری وجود ندارد. خوب بود که اگر این تفکیک بخشها را از بخش جایزه برداشته در بخش جنبی همچنان آن را باقی نگه میداشتند چون هر فیلمسازی به هر حال دوست دارد فیلمش را به مخاطب و تماشاگر ارائه دهد.
این کارگردان درباره نقاط قوت جشنواره «سینما حقیقت» یز بیان کرد: در این چند سال ورکشاپهایی برگزار شد که خود من به شخصه استفادههای زیادی از آنها کردم و برگزاری این ورکشاپها از نقاط قوت این جشنواره به حساب میآیند.
معروفی با اشاره به اینکه سینمای مستند در سالهای اخیر حرفهای تر شده است اظهار داشت: اینکه از ابتدای دهه نود تا الان سینمای مستند مخاطب و تماشاگر بیشتری پیدا کرد پیشرفت بزرگی به حساب میآید. از طرفی کیفیت آثار مستند بالاتر رفته و این نکته را داوران جشنوارههای محلی و جشن مستند که در آن شرکت داشتم هم یادآور شدند. مخاطب سینمای مستند هم در این سالها حرفهای تر تولیدات این عرصه را دنبال میکند و سینمای مستند را به خوبی شناخته است.
او همچنین افزود: اما از یک طرف دیگر بودجههای فرهنگی برای فیلمهای مستند کم شدند و این مسئله روی تولید مستند اثر میگذارد. کشور ما وقتی دچار مسائل اقتصادی میشود اولین جایی که بودجه آن کم میشود متاسفانه مقوله فرهنگ است و به تبع آن نیز تولیدات مستند کم شده است. اما با وجود همه مشکلات دوستان مستندساز تمام تلاششان را کردند که فیلمهای واقعا قابل قبول از نظر کیفی ارائه دهند و این مسئله به شخصه برای من خیلی خوشحال کننده است و جای امیدواری است که کسانی که دغدغه این عرصه را دارند به هیچ عنوان کوتاه نمیآیند.
کارگردان 330 سی سی خاطره در پایان نیز یادآور شد: در این چند سال از خانمهای مستندساز هیچ حمایتی نشده است، سازمان خاصی را نام نمیبرم اما خیلی جاها شخصا مراجعه کردم و به من گفتند به ما اعلام کردند رسما با آقایان قرارداد ببندیم چون او خانواده دارد و نان آور خانه است. اما خوشحالم که با وجود این مسائل امسال خانمهای مستندساز حضور پررنگی در جشنواره دارند و در نهایت امیدوارم این نوع نگاه تغییر پیدا کند تا شرایط برای بانوان نیز در عرصه مستند فراهمتر شود.
دوازدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینما حقیقت» 18 آذرماه در پردیس چارسو افتتاح شد و تا 25 آذرماه برپا خواهد بود.